Most kolejowy nad rzeką Borują

Most kolejowy nad rzeką Borują z XIX wieku (z ok. 1884 roku). Most składa się z sześciu murowanych przęseł o sklepieniach kolistych, które wykonano z cegły ceramicznej. Łuki sklepień wsparte są na murowanych z kamienia granitowego podporach. Na filarach znajdują się płaskorzeźby z piaskowca przedstawiające herby Rzeszy, Prus, Pomorza, Bytowa i królewskich kolei.

Most wzorowany jest na rzymskich akweduktach. Most widniał na pieniądzach zastępczych Bytowa o nominale 2 marki wydawanych w okresie wielkiego kryzysu gospodarczego. Most należy do najciekawszych i najpiękniejszych pomorskich zabytków kolejowych.

W procedurze przejęcia przez Gminę Bytów zabytkowego mostu nad Borują urzędnicy Wydziału Gospodarki Przestrzennej dotarli do dokumentów opracowanych przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie, obalających wcześniejsze przekonanie, iż most nigdy nie spełniał funkcji mostu kolejowego. W dokumentach źródłowych znajdujemy informację, iż most eksploatowany był zgodnie z przeznaczeniem przez okres około 30 lat. W końcu XIX i na początku XX wieku, kiedy Bytów zyskał rangę węzła kolejowego (połączenie z Kościerzyną i z Lęborkiem) i gdy budowano linię kolejową do Miastka w 1909 r. narodziła się potrzeba przebudowy infrastruktury kolejowej w Bytowie. Zbudowano nowy dworzec a tory poprowadzono sztucznym nasypem, około 150 m na południe od mostu.